کلام پیشوایان دین آکنده از ظرافت های معنایی است و یکی از راه های فهم بهتر کلام ایشان، پژوهش لغوی و زبانی است. این حوزه علیرغم ظاهر ساده، دارای پیچیدگی های معنایی و ظرافت هایی لطیف است که در صورت توجه، کرانه های گشترده ای را پیش روی مخاطب می گشاید.

این مطلب زمانی روشن تر و مهم تر می گردد که گوینده سخن، ابرانسانی با شخصیت اعلی و رویکردی آسمانی، حضرت علی (ع) باشد. گویی کلام، مهار خود را به وی سپرده و مانند مومی در دستان پرقدرت و هنرمند حضرت حالت گرفته و دارای معنا و مفهوم می گردد. چه بسیار لغات و اصلاحاتی که برای اولین بار توسط حضرت ساخته و شنیده شده است. سخن، وجود خود را مدیون و مرهون علی (ع) است.

در این کتاب ظرافت های معنایی در نامه 53 نهج البلاغه که خود شاهکاری بی مانند از نظر سبک، زبان و محتوا است از جوانب مختلف تحقیق و بررسی شده است.