در اندیشه امام علی (ع) زمانه شناسی از مهمات عرصه سیاست است.

حضور درست در زمانه، درک حوادث، وقایع و اتفاقات روزانه خود، شناخت جریان ها و غایب نبودن از زمان خویش، عنصر اساسی در فهم سیاسی، تصمیم گیری و اقدامات سیاسی است.هرچه زمانه شناسی درست تر، عمیق تر و همه جانبه تر باشد، میزان فریب خوردگی در سیاست و فروغلتیدن در دام ها و تصمیمات نادرست کمتر خواهد بود. کسی که شرایط زمان و مقتضیات آن را به خوبی بشناسد، در تعیین جهت خود و تصمیم گیری مناسب در هر اوضاع و احوالی بهتر عمل می کند. یکی از بهترینن الگوها برای زمانه شناسی امیرمومنان علی (ع) است.

بیشتر آن چه از امام علی (ع) در منابع تاریخی، حدیثی و ... باقی مانده، ناظر به دوران حکومت است و حجم معتنابهی از مطالب امیرمومنان در دوران حکومت ایراد شده است که با توجه به تحولات زیاد در دوران حکومت امام و روند سریع تغییرات، بیان امام که در اوج بلاغت بوده به تناسب حال و مقام و مقتضای مسائل تفاوت کرده است. بنابراین امام علی (ع) به عنوان زمامدار جامعه اسلامی در دوران حکومت خویش به تناسب زمان، شرایط و افراد مختلف سخنانی بیان کرده است. شناخت روند تغییرات سخنان امرمومنان در دوران حکومت ایشان می تواند در درک درست از مسائل در شرایط گوناگون و چگونگی برخورد با آن ها موثر باش.

چاپ اول پائیز 1396

456 صفحه

جلد شومیز